9. Sen

Rodzice Christiana i Caitlin zgodzili się, chociaż z trudem.

Pod namiot mięli jechać nad pobliskie jezioro.

Szybko się spakowali i wyjechali jeszcze tego dnia, po 19:00.

O 20:00 byli już na miejscu.

Wzięli 3 namioty, bo rodzice Beadlesów nalegali, ale zamierzali rozłożyć tylko dwa.

Caitlin trochę się co do tego wahała, ale nie miała ochoty spać sama. Chciała spać z Bieberem, ale trochę się też tego obawiała… Ostatecznie zgodziła się.

Justin natychmiast rozłożył namiot, a Christian męczył się z nim bardzo długo.

-Gdzie się tego nauczyłeś? – spytał poirytowany Chris.

-Nigdzie. Pod namiotem byłem może 2 razy. Po prostu przejrzałem instrukcję, Chrisssyy.

-Taa… Weź mi pomóż, bo do jutra sobie nie poradzę – powiedział Christian.

Bieber łaskawie mu pomógł.

Kiedy zgłodnieli rozpalili ognisko i piekli nad nim pianki, chleb i kiełbaski.

Niestety komary bardzo im dokuczały i szybko pochowali się do namiotów.

Chris najpierw siedział w jednym z Caitlin i Justinem. Grali w butelkę i rozmawiali o wszystkim.

Kiedy zrobiło się naprawdę późno, po kolei zaczęli przebierać się w namiocie Christiana.

Koło 2:00, Beadles poszedł do swojego namiotu, spać.

Bieber i Caitlin też się położyli.

Justin przytulał czule swoją dziewczynę.

Caitlin czuła się z Biebsem niesamowicie. Miała ochotę leżeć tak z nim wiecznie i żeby ich związek nigdy się nie skończył.

Bieber lekko musnął szyję dziewczyny.

Przeszedł ją dreszcz.

Zrobił to jeszcze kilka razy i pocałował ją w usta.

Caity modliła się, żeby nie posuwał się dalej, bo bała się, że nie wystarczy jej tyle siły woli, żeby go przystopować. Tak dobrze było jej z Justinem…

-Mała… Co jesteś taka spięta? – spytał Jus – Nie bój się mnie, śliczna.

-Nie boję się – wyszeptała i pocałowała go z uczuciem.

-Mówiłem, że nie będę na nic naciskał i zrobimy to jak będziesz miała ochotę, Cait. Naprawdę się nie przejmuj. Nie posunę się za daleko. Obiecuję.

Caitlin targały różne emocje.

Bieber musnął czule jej policzek.

-Robiłaś to już kiedyś? – spytał w pewnym momencie.

-Co? – zapytała, chociaż dobrze wiedziała, o co mu chodzi.

-No… TO…

-Nie, Justin.

-Spoko. Tylko chciałem wiedzieć – pogładził jej włosy.

-W porządku.

Justin pocałował ją namiętnie.

-Kocham cię, mała. Strasznie kocham. Z nikim nie było mi tak dobrze jak z tobą – mruczał Justin muskając jej dekolt.

-Ja ciebie też, Jus – powiedziała Caitlin.

Bieber pocałował ją znowu w usta.

Biebs był taki czuły… Dziewczyna miała ochotę całkowicie się mu oddać…

-Pamiętasz jak dałam ci pierścień czystości? – powiedziała w pewnym momencie Caitlin, kiedy Bieber całował jej ręce.

Zatrzymał się i przytulił się do niej.

-Taaak…

-Kiedy go zdjąłeś?

-Jakieś 3 miesiące temu, shawty. A co…?

-Nic…

-No co? – pocałował ją.

-Naprawdę nic… Tak po prostu spytałam.

-Spoko…

Bieber znowu zaczął namiętnie ją całować, a jego ręce niepewnie wsuwały się pod jej bluzkę.

-Jestem zmęczona, Jus… - powiedziała z trudem Cait.

Justin westchnął i wysunął ręce spod bluzki.

-Czemu nie możesz mi zaufać, Caitlin? Jak mówię, że nie posunę się dalej, to nie posunę.

-Ale jestem zmęczona po prostu…

-Taaa.

Bieber przytulił ją mocno do siebie, ale jego uczucia były trochę zranione.

-Przepraszam, Justin…

-Rozumiem, mała. Naprawdę. Po prostu troszkę mi przykro, że mi do końca nie ufasz…

-Ale ufam.

-Przecież wiem, że nie. Wiem, że zawiodłem twoje zaufanie… Wtedy… Ale to było dawno, kochanie. Teraz nigdy bym czegoś takiego nie zrobił… Pewnie ci też trochę namieszało w głowie to, co mówią o mnie w telewizji i wgl… Ale nie wszystko z tego jest prawdą…

-Jus, nie musisz się mi wcale tłumaczyć. Ja rozumiem. Po prostu ty też spróbuj zrozumieć mnie.

-No, próbuję…

Zapadła cisza pomiędzy nimi.

Justin bardzo szybko zasnął, ale Caitlin nie mogła.

Serce za szybko jej biło. Zanim się uspokoiło minęło koło 3 godzin.

Kiedy dziewczyna się obudziła, Biebera nie już było w namiocie. Wyszła i rozejrzała się.

Justin i Christian siedzieli nad jeziorem, łowiąc ryby.

-Śniadanie? – spytała rozbawiona Caitlin, obejmując Biebsa od tyłu i muskając jego policzek.

-Hej, kotku – pocałował ją w usta.

-Za mało jedzenia wzięliśmy z domu?

-No, nie, ale wiesz… Lubimy z Chrisem łowić – wyszczerzył się.

-Ale tu cisza i spokój… - rozmarzyła się Caity.

-No… Zero wrzeszczących fanek…

-Wystraszyłyby ci wszystkie ryby – zachichotała Caitlin.

-Baaaardzo śmieszne – powiedział Justin.

-Wiem – uśmiechnęła się.

Bieber puścił wędkę i rzucił się na dziewczynę. Zaczął ją łaskotać, a później wziął na ręce i groził, że wrzuci do jeziora.

-Jus! Puść! – piszczała dziewczyna.

-Dobra – zamachnął się udając, że chce ją wrzucić.

Caitlin piszczała i śmiała się na przemian.

-Puść!

-Powiedz, że mnie kochasz, mała, to dam ci spokój.

Caity spojrzała w jego oczy. Były wesołe. Kiedy oglądała Biebera w telewizji za każdym razem widać było w nich niesamowity smutek. Nie wiedziała czemu, ale nawet jak się uśmiechał wiedziała, że jest smutny. Po prostu za dobrze go znała.

Teraz było, jakby inaczej… Chyba naprawdę był szczęśliwy.

-Kocham cię – powiedziała.

-Co? – udał, że nie usłyszał.

-Kocham cię! – wrzasnęła, a on pocałował ją czule i postawił z powrotem na ziemi.

Caitlin przyjrzała się Justinowi.

Kiedy wcześniej byli razem, byli równego wzrostu, a teraz Bieber przerastał ją co najmniej o głowę, był silny i jakiś taki… Już nie chłopięcy, tylko męski.

-Wystraszyliście wszystkie ryby – jęknął Beadles.

-To nie ja, tylko ona – Justin pokazał oskarżycielsko palcem i uśmiechnął się słodko.

Caitlin go popchnęła, a on czule ją przytulił.

-Złowiliśmy 2 ryby. I tak nie potrafimy ich przyrządzić, a więc wiesz… - powiedział Bieber.

-Co fakt, to fakt… - przyznał Christian.

-Widzisz. Podoba mi się tu – stwierdził Justin.

-Mi też – uśmiechnęła się Caity.

-Mi też – wyszczerzył się Beadles.

-Naprawdę, dobrze mi zrobi trochę odpoczynku od sławy, od tego ciągłego zamieszania, nerwów… To mnie czasami po prostu przerasta. Na przykład, choćby jak paparazzi atakują mnie i Selenę na moich siedemnastych urodzinach – powiedział niezadowolony Bieber.

-Taki jest koszt sławy – westchnęła Caitlin obejmując go ramieniem.

Justin przygarnął ją do siebie i musnął jej usta.

-Dobra. Stop czułości. Błagam – powiedział Christian.

Biebs się zaśmiał.

-Też tak będę mówił jak będziesz miał dziewczynę. Zobaczysz.

Beadles wywrócił oczami.

-Co robiliście w nocy? – zagadał młody.

-Spaliśmy – powiedziała twardo Caitlin.

-Dobra, dobra. Tylko pytałem.

-Naprawdę tylko spaliśmy, Chris – zapewnił JB.

-Taaa.

-Weź przestań. Jak nie wierzysz to wyślij Cait na badanie dziewictwa, kurde.

-Oj, wierzę, wierzę, ale wiem, że na pewno chcesz jej go pozbawić w najbliższym czasie.

-Spierdalaj, Chris! Niczego nie zamierzam! Jak będzie, to będzie i powinieneś mieć, chociaż trochę mózgu i się nie wtrącać! – krzyknął wkurzony Justin.

-Okay. W porządku. Co jesteście tacy drażliwi, na ten temat?

Bieber nie odpowiedział, a Caitlin błądziła wzrokiem.

-Dobra. Nie chcecie mówić, to nie.

Beadles uświadomił sobie, że trochę przegiął.

-Sorry… - powiedział.

-Nie ma sprawy – odpowiedziała cicho Caity.

Justin przytulił ją do siebie.

-Naprawdę powinieneś mieć umiar czasem, Christian – powiedział sucho Bieber.

-Jeszcze raz sorry. Następnym razem będę siedział cicho. Naprawdę.

-Mam nadzieję – powiedział nadal zły, Jus.

-No, nie wściekaj się – poprosił Chris.

Justin nic nie odpowiedział.

Nagle jego telefon się odezwał.

Odebrał szybko.

-Tak?

-Załatwiłem ci tę Polskę w trasie – powiedział Scooter – W sumie to Polska sama cię sobie załatwiła… Ubiega o ciebie już nie wiem ile…

-To zajebiście – ucieszył się Bieber.

Scooter westchnął słysząc słownictwo Justina.

-A co robisz, JB? – spytał Sccot – Bo dzwonili i pytali się o wywiad z tobą, dzisiaj.

-Nie mogę. Mam wakacje, a poza tym jestem pod namiotem z Chrisem i Caity.

-Gdzie?

-A to twoja sprawa? Chcesz nasłać na mnie paparazzi, czy jak??

-No, nie…

-To dobrze. Daj mi trochę luzu, Scooter, błagam. Ja już nie wyrabiam.

-Okay. Cześć.

-Hej.

Bieber się rozłączył i wszedł na skype’a z telefonu.

Zo była dostępna.

Napisał jej tylko, że będzie w Polsce, żeby nikomu o tym nie mówiła i że nie ma na razie czasu pisać.

Obiecał sobie, że popisze z nią jak tylko wróci do domu.

Tego dnia cała trójka była bardziej zmęczona i położyli się spać wcześniej.

Oczywiście nie obyło się bez wieczornych czułości, ale Bieber się nie rozpędzał i dziewczyna ani razu nie musiała go hamować.

Szybko zasnęli.

-Będziesz w Polsce? – Bieber usłyszał za sobą znajomy głos.

-Będę – uśmiechnął się szeroko i odwrócił do dziewczyny.

-Nie podchodź – poprosiła.

-Czemu?

-Bo się obudzisz. Śpisz z jakąś dziewczyną, prawda?

-Skąd o tym wiesz?

-Nie mam pojęcia. Po prostu to czuję… To dziwne…

-No…

-Z, kim śpisz? – spytała dziewczyna uśmiechając się wesoło.

-Z Caitlin. Jesteśmy pod namiotem.

-Sami? – spytała z błyskiem w oku.

-Taaa. Ale Christian śpi w namiocie obok.

Zoey pokiwała głową ze zrozumieniem.

-Czyli jak śpię z kimś to nawet nie mogę do ciebie podejść? – spytał niezadowolony.

-Nie. Ale ja mogę do ciebie.

-A podejdziesz?

-Nie – uśmiechnęła się słodko.

-Czemu?

-Bo znowu spróbujesz mnie dotknąć, czy coś takiego i się obudzimy, a tego nie chcę.

Justin westchnął.

-Obiecuję, że nic nie zrobię.

W tym momencie Justin przeniósł się w inne miejsce.

Był w szkole. Nigdy wcześniej nie widział tej szkoły, ale wydała mu się niesamowicie znajoma. Wszystko widział aż za wyraźnie.

Jakiś starszy chłopak go staranował.

-Uważaj, debilu – fuknął do niego gościu.

Starszy chłopak wyglądał na gdzieś 14 lat.

Bieber przyjrzał się sobie i uświadomił, że sam nie ma więcej niż dziesięć.

-Jason… Trzymasz się? – podeszła do niego dziewczyna w wieku gdzieś trzynastu lat, o której wiedział, że jest jego siostrą.

To była Zo! Tylko sporo młodsza. Niewiadomo, czemu wiedział, że nazywa się Susan.

-Jest dobrze, Sus – odpowiedział.

Dziewczynka go przytuliła.

-Sam jest debilem. Jego ojcem jest dyrektor i myśli, że wszystko może.

-Dokładnie. Palant.

-Ile masz jeszcze lekcji? – spytała go blondynka.

-Jedną – nie miał pojęcia skąd to wiedział.

-Ja dwie… Mama powiedziała, żebyśmy dziś nie przychodzili szybko do domu, bo tata jest…

-A ten, po co tam?! – oburzył się Jason-Justin.

Dziewczyna wzruszyła ramionami.

-Jest naszym ojcem…

-A jak zrobi coś mamie?? Skąd wiesz, że jest?

-Mama do mnie zadzwoniła.

-Ahaa…

Zadzwonił dzwonek.

-Poczekasz na mnie godzinę, na świetlicy? – spytała Susan-Zoey, powoli idąc, do swojej klasy.

-Poczekam.

Jason zauważył, że po drodze, Sus zaczepiło kilku chłopaków. Jeden nawet złapał ją za tyłek, a ona posłała mu mordercze spojrzenie.

Była naprawdę przecudna, ale nie czuł nic do niej, bo była przecież jego siostrą.

Poszedł do swojej klasy.

Nie wiedzieć, czemu wiedział, że ma sprawdzian i że się na niego nie przygotował…

Napisał kilka rzeczy, które wiedział, a resztę lekcji się nudził.

Kiedy zadzwonił dzwonek zaczął kierować się do świetlicy, ale Susan zatrzymała go po drodze.

-Nie ma nauczycielki od matmy. Też kończę teraz.

-To super – ucieszył się chłopak.

Wracali powoli do domu.

-A może nie wracajmy dziś do domu… - powiedział w pewnym momencie Jason.

-Musimy, młody, bo jeszcze tata wścieknie się na mamę.

Jason westchnął.

-Ale ja się go boję…

-Wiem, Jas. Ja też.

-Siostra odprowadza cię do domu, Jasy?? Nie trafisz sam – podśmiewał się Max - chłopak, który od zawsze się go czepiał. Było z nim pięciu kumpli – Poszłabyś z nami, Sus, a nie z tym bachorem.

-Ten ‘bachor’ to mój brat, a idziemy razem tylko, dlatego, że skończyliśmy o tej samej godzinie. Ty też nie potrafisz sam trafić do domu? Zawsze odprowadza cię taka obstawa – mówiła Susan.

-Nie zaczynaj, Susy – Max złapał jej głowę i patrzył w oczy.

Susan wyrwała się mu.

-Spadaj – powiedziała, pociągnęła brata za rękę, w stronę domu.

Jason tak miał ochotę coś im nagadać, ale jak ostatnim razem to zrobił skończyło się z podbitym okiem, a później laniem od ojca - pijaka.

Nie bardzo miał ochotę to powtarzać.

Tym razem mięli szczęście i zbiry odpuściły sobie pościg za nimi.

Jason i Susan dotarli do domu i cichaczem weszli do pokoju Susy, bo był bliżej wejścia.

Było dosyć cicho. Wyglądało na to, że ojciec ogląda telewizję, a mama krząta się w kuchni.

W pewnym momencie drzwi od pokoju otworzyły się z impetem i ojciec wparował do środka.

-Jak w szkole? – spytał lekko bełkotliwie.

-Dobrze – uśmiechnęła się Susan.

-A tobie?

Jason zaczął nerwowo skubać spodnie.

-Odpowiadaj! – ojciec trzasnął go w twarz, a siostra przytuliła – Zostaw go, bo też dostaniesz! – wrzasnął, a ona odsunęła się zlękniona, od brata.

Chłopak ze łzami w oczach trzymał się za piekący policzek.

-Dzwoniła dziś, do nas twoja nauczycielka. Mówiła, że wgl się nie uczysz. Trzeba cię nauczyć dyscypliny – ojciec zaczął zdejmować pas.

Jason’owi oczy zaokrągliły się ze strachu.

-Tatusiu… Proszę! Zostaw go – dziewczyna osłoniła brata.

-Odsuń się, Susy – nakazał ojciec i odepchnął dziewczynę – Wstawaj mazgaju! - rozkazał ojciec, Jason’owi.

Chłopiec na drżących nogach podniósł się z ziemi.

Przerażony czekał na ciosy.

Ojciec się zamachnął.

Bieber obudził się cały spocony. Drżał lekko.

-O ku**a – powiedział cicho, starając się uspokoić oddech i bicie serca.

Wszystko widział tak realnie. Po prostu czuł ból, kiedy ‘ojciec’ uderzył go w twarz. Pamiętał każdy, najmniejszy szczegół snu. Wydawało mu się to takie… Znajome? JAK to mogło wydawać się mu znajome???

Bieber był załamany. Miał takie dziwne uczucie…

-Coś się stało, Justin? – spytała nieprzytomnie Caitlin.

-Nie, nic. Śpij, kotku – przycisnął ją do siebie i pocałował w głowę, a ona z powrotem zasnęła.

Bieber do rana nie mógł już ponownie zasnąć. Sen za mocno wrył się w jego podświadomość.

_____________________________________

Umm... xD Powiedzmy, że to tyle na dziś ;P Wiem, że trochę to wszystko dziwne, ale.. Jeśli się podoba, to komentujcie ;* <3