sobota, 11 lutego 2012

22. Wielkie zmiany.


     Wspólne wakacje w Grecji minęły Justinowi i Zo zanim zdążyli się obejrzeć. Bieber czuł się już całkiem dobrze, a jego zawroty głowy prawie już się nie powtarzały. Czuł się i wyglądał zdrowo, jak nigdy. Cienie pod jego oczami prawie całkowicie znikły, jak i wyraz zmęczenia na twarzy. Chłopak martwił się jedynie tym, że musi rozstać się z Zoey na jakiś czas i że znowu musi zacząć pracować. Kochał tworzyć muzykę, ale w ostatnim czasie po prostu go to przerastało… Miał nadzieję, że kiedy wróci do Stanów będzie w formie.
Ostatniego dnia ich wspólnych wakacji, do Zo zadzwonił brat informując ją o tym, że Laura pojechała zająć się mamą, która ostatnio gorzej się czuła i ma przylecieć do niego, do Londynu. Powiedział też, że ich rodzicielka zabroniła Zoey wracać do domu z jej powodu. Powiedziała, że córka ma spędzić całe wakacje dobrze się bawiąc, a nie zajmując matką. Zo naprawdę ją kochała. Była najlepsza na świecie. Jedynym minusem tego zajścia był fakt, że Zoey i Justin w zaistniałych okolicznościach musieli wracać do domów, oddzielnymi samolotami. Para nie mogła się rozstać, ale w końcu, kiedy na lotnisku zbiegło się niezłe stadko paparazzich, musieli się pożegnać i każde poszło w swoją stronę.
Zo, kiedy wsiadała do samolotu miała łzy w oczach, z którymi nie potrafiła sobie poradzić. Kiedy oddalała się od Justina czuła pustkę w środku. Nie potrafiła tego wytłumaczyć, ale czuła, że czegoś jej brakuje. Wiedziała, że nie rozstają się na bardzo długo, ale i tak było jej ciężko. Tak dobrze jej z nim było. Przerażała ją myśl, że przez pewien czas nie będzie mogła się do niego nawet przytulić…
-Przepraszam – wyjąkała, kiedy zdeżyła się z kimś w przejściu.
-Nie ma sprawy – uśmiechnął się chłopak – Czemu płaczesz? – spytał, kiedy się jej przyjrzał.
-Nie płaczę… - powiedziała pociągając nosem.
-Tylko ci się oczy pocą, tak? – zaśmiał się – Założę się, że nie masz chusteczek – wyjął z kieszeni całą paczkę i podał dziewczynie.
-Dzięki – uśmiechnęła się słabo.
-Nie ma sprawy. Gdzie masz miejsce?
Zoey pokazała mu bilet, a chłopak uśmiechnął się szeroko.
-Obok mnie. Przeznaczenie? – poruszył zabawnie brwiami, a rozbawiona Zo wywróciła oczami.
Usiedli na miejscach.
-Gdzie szedłeś, jak na ciebie wpadłam? – spytała dziewczyna.
-Do kumpli – wyjaśił chłopak – Nie było pięciu miejsc obok siebie, przegrałem w ‘kamień, papier i nożyce’ i muszę siedzieć sam, czego chwilowo nie żałuję – pokazał rząd swoich białych zębów.
-I nie idziesz do nich?
-Nieeee. A tak wgl to jestem Liam… - chłopak uśmiechnął się po raz kolejny.
-Miło mi. Zoey.
-Zoey… Fajne imię.
Dziewczyna spojrzała na niego lekko ironicznie.
-Nie no. Serio – zapewnił – Ej, ej. Chwila. Jesteś dziewczyną Biebera, czy mam jakieś schizy?
-Hmm… - Zo uśmiechnęła się tajemniczo.
-Ten Biebs to szczęściarz – westchnął Liam.
-A ty jesteś z 1D, prawda? Wygraliście X-Factor?
-Nie inaczej. Głosowałaś na nas? – wyszczerzył się.
-Nieeee. Mieszkam w Polsce, wiesz?
-Ahm… Czyli nie miałaś jak, ale tak to byś głosowała, prawda?
-No czy ja wiem… - Zoey zaśmiała się widząc jego mordercze spojrzenie.
Chłopak się uśmiechnął.
-A gdzie twój sławny chłopak? – spytał.
-Leci do Stanów, a ja do Londynu, do brata – odpowiedziała Zo.
-Do Londynu?! Tak jak my! – wyszczerzył się Liam – Wracamy z wakacji.
-Jak ja – Zoey też się uśmiechnęła. Doszła do wniosku, że temu chłopakowi bardzo dobrze idzie poprawianie jej humoru samym byciem.
-Teraz jestem pewien, że to przeznaczenie – powiedział Liam z poker face’em, a Zo się roześmiała.
-Tak, tak – powiedziała z lekkim sarkazmem.
-Zaprzeczasz??
-A czy coś takiego powiedziałam?
-Joł, Lili. Obraziłeś się na nas, czy jak, czemu nie wbijaaasz…? – podszedł do nich chłopak, w którym Zo, o ile dobrze ich pamiętała, rozpoznała Zayn’a – Aaaaa. Teraz wszystko jasne – spojrzał na dziewczynę – Jestem Zayn.
-Zoey.
-O. Zoey i Zayn. Ładnie by to brzmiało – puścił do niej oko – To ja spadam. Jak znudzi ci się koleżanka to pójdziesz tam do tych debili, a ja chętnie się z tobą zamienię miejscem.
-Na razie nie skorzystam – powiedział uśmiechając się uprzejmie Liam.
-Ale teraz serio. Harry podrywa laskę, która przed nim siedzi, Louis przegląda się w lusterku, bo stwierdził, że nie ma nikogo piękniejszego od niego (oj, biedak się myli, powinien patrzeć na mnie), a Niall płacze tam za tobą – powiedział Zayn z przejęciem.
-Ok, ok. To ich pozdrów i zjeżdżaj – uśmiechnął się słodko Liam.
-Będziesz jeszcze czegoś chciał – chłopak pogroził mu palcem i poszedł, jak się zdawało, z powrotem na swoje miejsce.
Po chwili pilot poprosił o zapięcie pasów i powiadomił pasażerów, że samolot zaraz startuje.
Podczas lotu, Zo poznała chyba całą historię życiową Liam’a. Dobrze bawiła się słuchając go i rozmawiając o całkiem nieistotnych rzeczach, o których fajnie się gadało.
-Lubisz jeść ogórki z nutellą? – zapytał w pewnym momencie.
Dziewczyna się zaśmiała.
-Powiem ci, że nie należy to do moich ulubionych dań, ale próbowałam, bo moja przyjaciółka uwielbia je jeść.
-Serio??? Musisz mnie z nią poznać – wyszczerzył się – Gdzie ona mieszka?
-W Polsce.
Liam’owi zrzedła mina.
-Oj, tam. Wbijemy do Polski, to ją poznam. Słuchaj… Dasz mi swój numer? – zapytał trochę niepewnie chłopak.
-No ok… - zgodziła się Zoey.
Kiedy podyktowała mu nr, okazało się, że zaraz lądują.
-Wow. Jak szybko – zdziwiła się Zo.
-Wcale nie szybko. Po prostu dobrze nam się rozmawiało – uśmiechnął się Liam.
Zoey odwzajemniła uśmiech.
Na lotnisku miał czekać na nią brat. Nie czekał.
Wszyscy się rozeszli, a ona nie bardzo wiedziała co ma robić, kiedy brat nie odbierał już dwudziestego połączenia od niej.
-Coś nie tak? – usłyszała za sobą głos.
Odwróciła się.
-Hej, Liam – uśmiechnęła się lekko – i Zayn – dodała, kiedy zobaczyła naburmuszoną minę chłopaka obok.
-To Harry, Louis i Niall – Liam przedstawił jej resztę – A to Zoey – przestawił reszcie ją – Nie odpowiedziałaś mi na pytanie.
-Jest okey… Tylko brat nie odbiera… A miał czekać na mnie na lotnisku… I go nie ma…
-A gdzie mieszka? – zapytał Harry.
Zo podała adres.
-Ej, ej, pyszczki – Zayn spojrzał na kolegów – Mieszka obok mnie – wyszczerzył się.
-A ja całkiem przypadkiem dziś do ciebie przyjdę… - powiedział Liam.
-Haha. A ja całkiem przypadkiem powiem, że mam inne plany… - odpowiedział Zayn.
Zaczęli mordować się wzrokiem.
-Ej, panienki. Spokojnie. Słuchaj, Zo – zaczął Harry – A może pojedziesz z nami? Zamierzamy jechać autobusem. Wysiądziesz razem z Zayn’em.
-I Liam’em – przypomniał chłopak.
-Nie zapraszam cię – powiedział Zayn.
-A ja mam to gdzieeeś.
Louis westchnął głęboko.
-Jedziesz z nami, czy nie? – spytał Niall.
-Sama nie wiem… A co jak on tu przyjedzie i będzie na mnie czekał? Może zostawił telefon w domu, są korki i jest w drodze…
Chłopaki spojrzeli na nią w zamyśleniu.
-To poczekamy z tobą – powiedzieli chórem i wszyscy się roześmiali.
-Jak chcecie – Zoy uśmiechnęła się lekko i wzruszyła ramionami.
Poszli do pobliskiej kafejki i czekali jedząc, pijąc kawę, gorącą czekoladę lub herbatę (w zależności od osoby). Po godzinie (wcale nie nudnej), znalazł ich Sebastian.
-Zo! Jesteś! Przepraszam, że to tak długo trwało, ale były straszliwe korki i zostawiłem komórkę w domu… - tłumaczył się brat, a całe 1D spojrzało zszokowane na Zoey.
-Ona jest jakimś prorokiem – powiedział szeptem Harry do Zayn’a.
-Słyszałam – zaśmiała się Zo – Dzięki chłopaki, że poczekaliście ze mną. Hej wam.
-Cześć.
-Hej.
-Pa.
-Siema.
-Do zobaczenia! – powiedział Liam z naciskiem.
-Nie przychodzisz dziś do mnie – powiedział Zayn.
-PRZYCHODZĘ!
-Chodźmy z tąd – zaśmiała się Zoey i pociągnęła Sebastiana za sobą.
-Kto to był? – spytał zdziwiony brat, kiedy odeszli od chłopaków na wystarczającą odległość.
-Koledzy z samolotu – uśmiechnęła się Zo.
-Wspomnieć o nich Bieber’owi?
Zoey pokazała bratu język.
-Nie musisz. On potrafi być zazdrosny o wszystko. Serio. Kiedyś powiedziałam, że kocham deszcz, a on na to, że jest zazdrosny.
-Niech ci będzie… Ale się jeszcze zastanowię – mrugnął przekornie do siostry.
-Chcesz, żeby Jenny dowiedziała się, że jakiś czas temu byłeś na romantycznej kolacji z inną?
-Umm… To była zwykła, przyjacielska kolacja. Żadna romantyczna – bronił się Seba.
-W takim razie nic się nie stanie jak jej powiem?
-Dobra, ok. Nikt nic nie wie. Ja o ‘kolegech’ z samolotu, ty o Monice?
-Ok – uśmiechnęła się zwycięsko Zo.
Podczas drogi do domu brata, Zoey obliczyła sobie, że Justin wyląduje za 3 godziny. Nareszcie będzie mogła z nim porozmawiać chociaż przez telefon. Kiedy tylko weszli do domu, zmęczona Zo położyła się kanapie i wcale tego nie zamierzając... zasnęła.
-Zoey?
Dziewczyna dostrzegła Justina. Wyglądał strasznie. Jego ubranie było porwane i był cały zakrwawiony. Chciała coś powiedzieć, ale kiedy otworzyła usta nie wydobył się z nich żaden dźwięk.
-Zoey. 
Jego głos stał się cichszy. Wyglądało na to, że chce do niej podejść, ale nie może zrobić kroku.
Ona też nie mogła.
-Zo, odezwij się proszę - powiedział drżącym głosem i upadł na kolana, bo nie był dłużej w stanie stać.
Zoey chciało się płakać, ale nie mogła. Nie mogła zrobić totalnie niczego.
Ze snu wyrwał ja dźwięk telefonu.
-Halo? - odezwała się, ale jej głos wydał się jej dziwny. Co jak co, cieszyła się, ze chociaż może mówić.
-Zo? - usłyszała zaspany głos Justina.
-Tak?
-Umm... Tak się zastanawiam co właśnie robię z komórką przy uchu... - zaśmiał się słabo - Chyba zadzwoniłem przez sen... Chciałem to zrobić zanim zasnę, ale jakoś nie dałem rady. Ten lot mnie wykończył... Ej, śliczna. Co robisz?
-Spałam...
-Hmm... Śniłem ci się?
-Tak - odpowiedziała cicho.
-Z twojego tonu, kochanie wnioskuję, że to nie był miły sen...
-Nie był - przyznała dziewczyna - A ci się coś śniło?
-Tak... Ty... Słuchaj, przyleć do mnie, mała...
-Jus, chciałabym... Ale jak?
-Panie Bieber, ocknął się pan? Muszę pana zbadać - Zo usłyszała jakiś głos w tle słuchawki.
-Justin?? - jej głos stał się zdenerwowany.
Biebs zaklął pod nosem.
-Nic mi nie jest... - powiedział.
-Co się stało?! - krzyknęła dziewczyna.
-Spokojnie, śliczna. Zemdlałem. Żadna nowość. Jest okey... Nie chciałem, żebyś się martwiła...
Zoey chwilę nic nie mówiła.
-Zo?
-Co?
-Kocham cię, mała. Jest okey, ale muszę  kończyć...
-Pa - odpowiedziała chłodno Zoey.
Nadal do końca nie otrząsnęła się z dziwnego snu.

____________________________
Bum! XD Rozdział na prośbę Zuzi <3 Nie znam się na 1D... Ale postanowiłam ich tu wcielić xD Co wy na to...? Coś ostatnio pisanie mi nie idzie...

6 komentarzy:

  1. HAHAHAHAHAHAHA, kofciam to! XD haha <3

    OdpowiedzUsuń
  2. dobry pomysł z 1D :p
    lałam z tego rozdziału, haha, i nawet nie wiesz jak się cieszyłam kiedy zobaczyłam że jest nn :D
    zapraszam do mnie :)http://laught-it-all.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  3. wydaje mi sie że lepiej żebyś nie mieszała 1D do bloga i Bieberze , jak chcesz o nich pisać to może zrób nowy ?
    ale rozdział jest ok .

    OdpowiedzUsuń
  4. Super! Pisz dalej! moim zdaniem dobry pomysł z 1D :) Informuj mnie o nn na moim blogu maci-justin-love-story.blog.onet.pl lub na twitterze @Anetkaaa1

    OdpowiedzUsuń
  5. eeeeeeej, nie jedźcie po niej z tym 1D, bo to był mój pomysł.

    OdpowiedzUsuń
  6. super <3 fajnie, że wystąpili 1D :) rozdział bardzo mi się podoba, a zwłaszcza te kłótnie Zayn'a i Liam'a :)))

    OdpowiedzUsuń